De PlayStation Store en Nintendo Eshop ervaren een instroom van games van lage kwaliteit, vaak beschreven als "slop", bezorgdheid uiteinden bij gebruikers. Deze games, vaak simulatietitels, gebruiken generatieve AI voor activa en misleidende winkelpagina's om nietsvermoedende kopers aan te trekken. Deze kwestie, aanvankelijk prominent aanwezig op de eShop, heeft zich onlangs verspreid naar de PlayStation -winkel, met name invloed op de sectie "Games to Wishlist".
Dit zijn niet zomaar "slechte" spellen; Het probleem ligt in het enorme volume van bijna identieke, lage titels die de winkels overspoelen en legitieme releases overschaduwen. Velen delen vergelijkbare thema's, die vaak populaire games nabootsen of regelrechte kopieernamen en concepten nabootsen. Hun visuals en screenshots zijn sterk afhankelijk van generatieve AI, die de werkelijke spelkwaliteit vaak verkeerd hebben voorgesteld. Gameplay is meestal janky, met slechte controles en technische problemen, zonder substantiële functies of boeiende inhoud.
Een klein aantal bedrijven lijkt verantwoordelijk voor deze massaproductie, waardoor ze moeilijk te identificeren en verantwoordelijk te houden vanwege beperkte openbare informatie en frequente wijzigingen in bedrijfsnaam. Gebruikers van beide winkels eisen strengere verordening om deze "AI -slop" aan te pakken, met name gezien de dalende prestaties van de eShop vanwege het grote aantal lijsten.
Om de situatie te begrijpen, onderzoekt het artikel het releaseproces van het spel in Steam, Xbox, PlayStation en Nintendo Switch. Acht spelontwikkeling en publicatieprofessionals (allemaal anoniem vanwege angst voor represailles) gaven inzichten.
Het algemene proces omvat pitching naar de platformhouder, het invullen van gamebeschrijvingen en het ondergaan van certificering ("cert"). CERT -controles op naleving van technische vereisten, juridische kwesties en ESRB -rating nauwkeurigheid. Het is cruciaal om op te merken dat cert geen een kwaliteitsborgingscontrole is; Dat is de verantwoordelijkheid van de ontwikkelaar. Hoewel platformhouders vereisten hebben voor nauwkeurige screenshots voor winkelpagina's, varieert de handhaving aanzienlijk. Nintendo wordt aangehaald als vaak het afwijzen van games met weinig uitleg.
Winkelpagina -beoordelingen richten zich vooral op het vermijden van conflicterende beelden en het waarborgen van de juiste taal. Eén anekdote benadrukt Nintendo die een game vangt met pc -screenshots die niet geschikt zijn voor de mogelijkheden van de Switch. Terwijl Nintendo en Xbox Review Store Page Wijzigingen vóór de start, PlayStation een enkele cheque uitvoert in de buurt van de lancering, en Valve alleen beoordelingen in eerste instantie, waardoor latere wijzigingen zonder verdere controles mogelijk zijn.
Het artikel suggereert dat hoewel er enige toewijding bestaat bij het verifiëren van de productnauwkeurigheid, de normen losjes zijn gedefinieerd, waardoor veel games door kunnen glijden. Gevolgen voor misleidende informatie omvatten doorgaans de verwijdering van de aanstootgevende inhoud, niet verwijderd of verwijdering van ontwikkelaars. Belangrijk is dat geen van de drie console -winkelpuien regels heeft tegen generatief AI -gebruik in games of winkelactiva; Steam vraagt om openbaarmaking maar beperkt het gebruik ervan niet.
Het artikel onderzoekt waarom de winkels van Sony en Nintendo meer worden getroffen dan die van Xbox. Het belangrijkste verschil ligt in het game-by-game-doorligingsproces van Microsoft, in tegenstelling tot de goedkeuring van de ontwikkelaars gebaseerde goedkeuring van Nintendo, Sony en Valve. De rigoureuze aanpak van Xbox maakt het minder vatbaar voor "sloppen". Nintendo wordt beschreven als bijzonder eenvoudig om te "oplichten", waarbij sommige ontwikkelaars kortingsperioden exploiteren om hun spellen bovenaan de secties "Nieuwe releases" en "kortingen" te houden. PlayStation's "Games to Wishlist" sorteren per releasedatum verergert het probleem, waardoor komende games, waaronder titels van lage kwaliteit, prominent opduikt.
Steam, ondanks dat het mogelijk meer "slop" heeft, wordt geconfronteerd met minder kritiek vanwege de robuuste zoek- en sorteeropties, en de constant verfrissende nieuwe releases-sectie die de impact van individuele games van lage kwaliteit verdunde. Nintendo's benadering van het presenteren van alle nieuwe releases in een ongesorteerde stapel draagt bij aan de kwestie.
Het artikel wordt afgesloten met een bespreking van mogelijke oplossingen. Hoewel gebruikers strengere regelgeving eisen, uiten ontwikkelaars hun bezorgdheid dat overdreven agressieve maatregelen onbedoeld legitieme games kunnen schaden. Het artikel benadrukt ook het menselijke element dat betrokken is bij het beoordelen van inzendingen, en erkent de moeilijkheid om onderscheid te maken tussen studentenprojecten, echt slechte spellen, activa-flips en door AI gegenereerde inhoud. Het artikel eindigt op een noot van empathie voor de platformhouders, die voor de uitdaging staan om in evenwicht te brengen, waardoor verschillende spellen mogelijk zijn en tegelijkertijd cynische uitbuiting wordt voorkomen.
